Organization

Mise en scène

Nikos Karathanos

Décors

Leslie Travers

Costumes

Direction de choeur

Agathangelos Georgakatos

Konstantina Pitsiakou

Greek National Opera

Orchestra

GNO Orchestra

Others

GNO Chorus

Greek National Opera Children's Chorus

Direction d'orchestre

Antonello Allemandi

Musical dramaturgy

Angelos Triantafyllou

Chorégraphie

Amalia Garbielle Bennett

Lumières

Ben Pickersgill

Chanteur

Soprano

Ekaterina Gubanova

Santuzza

Mezzo-soprano

Diamanti Kritsotaki

Lola

Ténor

Arsen Soghomonyan

Turiddu

Baryton

Dimitri Platanias

Alfio

Contralto

Julia Souglakou

Lucia

Cellia Costea

Nedda

Canio

Tonio

Yannis Kalyvas

Beppe

Dionysios Sourbis

Silvio

Penny Rizou

Una voce

Theodore Aivaliotis

Premier Paysan

Filippos Dellatolas

Deuxième Paysan

italien

Cavalleria rusticana – Pagliacci

Athènes

Grèce

SNFCC

Stavros Niarchos Hall

Public

Chevalerie rustique

Paillasse

grec

Valide

Η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει μια νέα παραγωγή του δημοφιλέστερου οπερατικού δίπτυχου σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου. Ο Καραθάνος, ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του θεάτρου, θα κάνει το ντεμπούτο του σε έργα του ρεπερτορίου της όπερας δίνοντας μια νέα ανάγνωση στις δύο κορυφαίες όπερες του βερισμού –την Καβαλλερία ρουστικάνα και τους Παλιάτσους– μέσα από τη δική του αναγνωρίσιμη –ποιητική και ταυτόχρονα ρεαλιστική– ματιά. Τα σκηνικά και τα κοστούμια της παραγωγής θα υπογράψει ο διακεκριμένος Βρετανός σκηνογράφος και ενδυματολόγος Λέσλι Τράβερς, ο οποίος εντυπωσίασε με τη σκηνική εγκατάσταση που δημιούργησε για τον πρόσφατο Πύργο του Κυανοπώγωνα της ΕΛΣ.

Η Καβαλλερία ρουστικάνα –δηλαδή ο Αγροτικός ιπποτισμός– και οι Παλιάτσοι, τα δύο αυτά κορυφαία δείγματα του κινήματος που έμεινε γνωστό ως «βερισμός» (από την ιταλική λέξη vero που σημαίνει αληθινός) και το οποίο εκφράζει τον ρεαλισμό στην ιταλική όπερα, αποτελούν ταυτόχρονα το δημοφιλέστερο δίπτυχο σε ολόκληρη την ιστορία της όπερας.

Η Καβαλλερία ρουστικάνα κέρδισε το 1890 τον διαγωνισμό για μονόπρακτες όπερες του Ιταλού εκδότη Εντοάρντο Σοντσόνιο, ο οποίος αναζητούσε ταλέντα στη νέα γενιά Ιταλών συνθετών. Δύο χρόνια αργότερα παρουσιάστηκαν στο Μιλάνο οι Παλιάτσοι, όπερα σε δύο πράξεις με πρόλογο, υπό τη μουσική διεύθυνση του Αρτούρο Τοσκανίνι, και σημείωσαν τεράστια επιτυχία. Η άρια «Γέλα, παλιάτσο» έγινε παγκοσμίως διάσημη χάρη στον θρυλικό Ιταλό τενόρο Ενρίκο Καρούζο και μέχρι σήμερα παραμένει συνώνυμη ολόκληρης της λυρικής τέχνης.

Παίρνοντας αποστάσεις από τα πάθη και τα υψηλόφρονα ιδανικά των λυρικών έργων του ρομαντισμού, οι δύο αυτές όπερες εξιστορούν τα πάθη ταπεινών, λαϊκών ανθρώπων του ιταλικού Νότου. Η γεμάτη πάθος μουσική τους ενδυναμώνει το δράμα και δημιουργεί έντονες συγκινήσεις, οι οποίες τους χάρισαν την αθανασία: από την πρώτη μέρα παρουσίασής τους, τα δύο έργα παραμένουν σταθερά στον πυρήνα των λυρικών θεάτρων όλου του κόσμου.

Ο Καραθάνος σημειώνει για τα δύο έργα: «Ποτέ τόσο αίμα δεν πήρε τόσο χειροκρότημα. Ποτέ τέτοιο έγκλημα δεν γέννησε τέτοια μουσική – δεν ήταν μόνο ο θρυλικός Καρούζο, ο Κόππολα και ο Νονός του, ο Σκορσέζε και η μαφία ολόκληρη που δεν κατάφεραν να ξεφύγουν απ’ αυτή τη μουσική… Δεν κατάφερε να ξεφύγει κανένας μας! Μπήκε μες στις κουζίνες μας αποθεώνοντας τα μεσημέρια μας, μας κυνήγησε τ’ απογεύματα τότε που νέοι βγαίναμε πλυμένοι και καθαροί με τη χωρίστρα στη μέση και μας λέρωνε όλο το βράδυ. Καμιά μάνα, κανένας γκόμενος δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί να σιγοτραγουδήσει ή καλύτερα να φωνάξει δυνατά άριες από την Καβαλλερία ρουστικάνα και τους Παλιάτσους, την ώρα που μαγείρευε, την ώρα που φλέρταρε άγρια. Κανείς άνθρωπος φτωχός, ψηλός, χοντρός, βαθύς, ρηχός, πλούσιος δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί στην ιδέα ότι τραγουδάει το “Vesti la giubba”. Τέτοιες στιγμές δεν βλέπει το κοινό μια παράσταση. Ματώνουν τα νιάτα μας».

Ελληνικά

Crédits de représentation (Distribution et équipe de production )

Distribution

Équipage

Ensemble