Organization

Conductor

Pier Giorgio Morandi

Stage director

Stephen Langridge

Set designer

George Souglides

Costume designer

Lighting designer

Peter Mumford

Choreographer

Dan O'Neill

Chorus master

Agathangelos Georgakatos

Konstantina Pitsiakou

Singer

Baritone

Dimitri Platanias

Sir John Falstaff

Tassis Christoyannis

Ford

Tenor

Vassilis Kavayas

Fenton

Nicholas Stefanou

Doctor Caius

Yannis Kalyvas

Bardolph

Bass

Yanni Yannissis

Pistol

Soprano

Cellia Costea

Mrs. Alice Ford

Marilena Striftobola

Nannette

Contralto

Anna Agathonos

Mrs. Quickly

Mezzo-soprano

Chrysanthi Spitadi

Mrs. Meg Page

Enkelejda Shkoza

Greek National Opera

Orchestra

GNO Orchestra

Others

GNO Chorus

Greek National Opera Children's Chorus

italià

Falstaff

Athens

Greece

SNFCC

Main Stage

Niarchos Hall

Public

grec

Approved

Stavros Niarchos Hall

Falstaff through the eyes of Stephen Langridge 
https://www.nationalopera.gr/.../kent...
Tickets from €15 (a few left): ticketservices.gr // Falstaff through the eyes of Stephen Langridge
https://www.nationalopera.gr/.../sn-o...
Tickets from 15€ (few remaining): ticketservices.gr/en Sponsor ALPHA BANK Major GNO donor and show donor / GNO lead donor & production donor Stavros Niarchos Foundation

The Greek National Opera presents an ambitious new production of the comic opera Falstaff, from 26 January 2023 and for six performances inside the Stavros Niarchos Hall at the SNFCC. Giuseppe Verdi’s swan song, based on the Shakespeare comedy The Merry Wives of Windsor, is being conducted by Pier Giorgio Morandi and directed by the acclaimed director, and Artistic Director of the UK’s renowned Glyndebourne Opera Festival, Stephen Langridge. Performing the title role is the outstanding Greek baritone Dimitri Platanias. This production is made possible by a grant from the Stavros Niarchos Foundation (SNF) to enhance the GNO’s artistic outreach.

Verdi surprised everyone with his final opera, Falstaff, as not many believed the then 80-year-old composer had another major work in him (and a comedy at that!) following the huge success of his Otello (1887). Following his adaptation of the plays Macbeth and Othello, Verdi turned to Shakespeare one final time and picked out a comedy: The Merry Wives of Windsor. In late 1890, the composer would write: “Composing the music is a pleasure – writing without any aim, without a goal, and without knowing if I shall ever finish… I say again… It’s a pleasure. Falstaff is without scruples and does all sorts of naughty tricks, but in a humorous way. And he is a type! Types are so rare! The opera is absolutely and entirely comic. Amen.” The work –first presented at La Scala in Milan on 9 February 1893, under the baton of Edoardo Mascheroni and with the French baritone Victor Maurel performing the title role– would prove a brilliant conclusion to his career as an opera composer. Indeed, the applause at the end of the premiere performance lasted an hour. The opera was presented by the original La Scala cast in Genoa, Rome, Venice, Trieste, Vienna, and Berlin. Before the year was out, Falstaff had been presented in the world’s major music capitals, everywhere from Buenos Aires to St Petersburg. During these various early performances, the composer made a series of small alterations to the score, and continued to do so right up until the work’s French premiere at the Opéra-Comique in May 1894.

Central to the action is the washed-up old knight Sir John Falstaff, whose romantic misadventures make him a laughingstock in the provincial society of his small town. In the end, after a series of tragicomic situations have unfolded, all the work’s characters sing the following refrain together: “All the world’s a jest… but whoever laughs last, laughs best.”

The opera has justly been called a masterpiece of the genre for its expressive economy and concise form – for its composer’s ability to encapsulate entire characters and situations with a single musical phrase. Indeed, the majority of the work is marked by sustained and often blistering shifts in tempo and tone, and between short melodic themes or harmonies. Falstaff himself is the opera’s only true lead role, around which everyone else revolves. Verdi avails himself of a vast palette in order to render the various facets of the main character. In his two monologues, Falstaff condemns the world as unfair and lectures on morality, and goes on to appear before Alice as a great heartbreaker and before her husband, Ford, as a vain knight, before ending up a laughingstock in the forest scene.

Making his debut in the title role is the outstanding Greek baritone Dimitri Platanias, a soloist celebrated around the world. Performing the lead roles are the acclaimed Greek National Opera soloists Tassis Christoyannis, Vassilis Kavayas, Nicholas Stefanou, Yannis Kalyvas, Yanni Yannissis, Cellia Costea, Marilena Striftobola, Anna Agathonos, and Chrysanthi Spitadi.

The production is being staged by the eminent director Stephen Langridge, who is returning to the GNO –following his successful staging of Carmen at the Odeon of Herodes Atticus– to create this outgoing, light-hearted, and wonderfully entertaining new production. Langridge, who was appointed Artistic Director of the UK’s renowned Glyndebourne Opera Festival in 2019, shifts the setting of Falstaff’s story to 1930s England, to a time dominated by the absurdity of a social hierarchy that bordered on feudalism. The director notes: “Falstaff is a comedy in the deepest sense – often farcical, but also offering a window into the hearts of the characters. At the centre of it all is Verdi and Shakespeare’s most loveable rogue: Falstaff himself. A liar, a cheat, a trickster; sensuous, vain, old-fashioned… We ought to disapprove, but we adore him in all his flawed humanity. Our production is set in England in the 1930s. A time between the wars (Falstaff was an old soldier), with a scandalous Prince of Wales (like Hal in Henry IV) who will briefly become King Edward VIII, and a time when the hierarchies are rigid, with social class more respected than money. Falstaff is based on Shakespeare’s only fully English comedy, but the end is pure Verdi / Boito. ‘Tutto nel mondo è burla’ [Al the world’s a jest] is their conclusion – and when we look around us at today’s chaotic world we can only agree, and then perhaps head off to the pub for a pint of warm ale and a laugh with Sir John!”

Acclaimed Greek designer George Souglides has created sets and costumes that capture 1930s England, in line with the director’s vision. The movement direction is by Dan O’Neill, and the lighting is by Peter Mumford.

Conducting is the eminent Italian maestro Pier Giorgio Morandi, who is exceptionally experienced when it comes to the Italian repertoire and has appeared at the world’s major opera houses, including La Monnaie in Brussels, Deutsche Oper Berlin, the Metropolitan Opera in New York, the Vienna State Opera, the Royal Opera and Royal Albert Hall in London, the Arena di Verona, the Zurich Opera House, the Royal Swedish Opera, Oper Frankfurt, Teatro Regio di Parma, the Seattle Opera, and venues in Rome, Tokyo, Gothenburg, Naples, Paris, Majorca, Sydney, and Copenhagen, to name but a few. Agathangelos Georgakatos is chorus master of the GNO Chorus, while Konstantina Pitsiakou is chorus mistress of the GNO Children’s Chorus.

English

Η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει μια νέα φιλόδοξη παραγωγή της κωμικής όπερας Φάλσταφ από τις 26 Ιανουαρίου 2023 και για έξι παραστάσεις στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ. Πρόκειται για το κύκνειο άσμα του Τζουζέππε Βέρντι, που βασίζεται στην κωμωδία του Σαίξπηρ Οι εύθυμες κυράδες του Ουίντσορ και το οποίο παρουσιάζεται σε μουσική διεύθυνση Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι και σκηνοθεσία του διακεκριμένου σκηνοθέτη και καλλιτεχνικού διευθυντή του φημισμένου βρετανικού Φεστιβάλ Όπερας του Γκλάιντμπορν Στήβεν Λάνγκριτζ. Στον ρόλο του τίτλου ο κορυφαίος Έλληνας βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς. Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της ΕΛΣ.

Με τον Φάλσταφ –την τελευταία του όπερα– ο Βέρντι εξέπληξε τους πάντες, καθώς δεν ήταν πολλοί αυτοί που πίστευαν ότι ο 80χρονος πλέον συνθέτης θα συνέθετε ένα ακόμα σημαντικό έργο –και μάλιστα κωμικό– μετά τη μεγάλη επιτυχία του Οθέλλου (1887). Μετά τον Μάκβεθ και τον Οθέλλο ο Βέρντι στράφηκε για μια τελευταία φορά στον Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, επιλέγοντας μια κωμωδία, τις Εύθυμες κυράδες του Ουίντσορ. Μάλιστα, στα τέλη του 1890 ο συνθέτης έγραφε: «Απολαμβάνω τη σύνθεση της μουσικής· χωρίς σχέδια οποιουδήποτε είδους και δεν ξέρω καν αν θα την τελειώσω… Επαναλαμβάνω… Το απολαμβάνω. Ο Φάλσταφ είναι ένας αδίστακτος, που διαπράττει κάθε είδους κατεργαριά... Αλλά με έναν διασκεδαστικό τρόπο. Είναι τύπος. Οι τύποι είναι τόσο διαφορετικοί! Η όπερα είναι εντελώς κωμική! Αμήν». Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου στις 9 Φεβρουαρίου 1893, υπό τη μουσική διεύθυνση του Εντοάρντο Μασκερόνι και με τον Γάλλο βαρύτονο Βικτόρ Μωρέλ στον κεντρικό ρόλο, σηματοδοτώντας τη θριαμβευτική ολοκλήρωση της λαμπρής διαδρομής του συνθέτη στο λυρικό θέατρο. Μάλιστα, οι επευφημίες μετά το τέλος της πρεμιέρας διήρκεσαν μισή ώρα. Η όπερα παρουσιάστηκε με την ίδια διανομή της Σκάλας σε Γένοβα, Ρώμη, Βενετία, Τεργέστη, Βιέννη και Βερολίνο. Πριν κλείσει η χρονιά, ο Φάλσταφ είχε ανέβει στις σημαντικότερες μουσικές πρωτεύουσες του κόσμου, από το Μπουένος Άιρες ως την Αγία Πετρούπολη. Με την ευκαιρία των διαφορετικών ανεβασμάτων ο συνθέτης επέφερε μικρές τροποποιήσεις στην παρτιτούρα, κάτι που συνεχίστηκε έως και την πρεμιέρα που δόθηκε στην παρισινή Κωμική Όπερα τον Μάιο του 1894.

Κεντρική φιγούρα είναι ο ξεπεσμένος ιππότης σερ Τζων Φάλσταφ και οι ερωτικές του περιπέτειες, οι οποίες τον καθιστούν περίγελο στη μικρή τοπική κοινωνία. Στο τέλος, μετά από διάφορες κωμικοτραγικές καταστάσεις, οι χαρακτήρες του έργου τραγουδούν όλοι μαζί «Όλα στον κόσμο είναι ένα καλαμπούρι… αλλά γελά καλύτερα όποιος γελά τελευταίος».

Δίκαια η όπερα χαρακτηρίζεται ένα από τα αριστουργήματα του λυρικού θεάτρου για την απόλυτη οικονομία και τη συμπύκνωσή της, τον τρόπο με τον οποίο ο συνθέτης με μία και μόνο μουσική φράση σκιαγραφεί χαρακτήρες και καταστάσεις. Άλλωστε στο μεγαλύτερο μέρος του έργου υπάρχει διαρκής, συχνά καταιγιστική εναλλαγή ρυθμών, ηχοχρωμάτων, σύντομων μελωδικών θεμάτων ή στοιχείων αρμονίας. Ο ίδιος ο Φάλσταφ είναι ο μόνος πραγματικά πρωταγωνιστικός ρόλος της όπερας, γύρω από τον οποίο περιστρέφονται όλοι οι άλλοι. Ο Βέρντι επιστράτευσε τεράστια παλέτα προκειμένου να αποδώσει τις διαφορετικές όψεις του κεντρικού χαρακτήρα. Στους δύο μονολόγους του κατακρίνει τον άδικο κόσμο και παραδίδει μαθήματα ηθικής, στην Αλίτσε εμφανίζεται ως μέγας καρδιοκατακτητής, στον σύζυγό της Φορντ ως ματαιόδοξος ιππότης, για να καταλήξει περίγελος στη σκηνή στο δάσος.

Στον ρόλο του τίτλου κάνει το ντεμπούτο του ο κορυφαίος Έλληνας βαρύτονος, με τη μεγάλη διεθνή αναγνώριση, Δημήτρης Πλατανιάς. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι διακεκριμένοι μονωδοί της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Τάσης Χριστογιαννόπουλος, Βασίλης Καβάγιας, Νίκος Στεφάνου, Γιάννης Καλύβας, Γιάννης Γιαννίσης, Τσέλια Κοστέα, Μαριλένα Στριφτόμπολα, Άννα Αγάθωνος και Χρυσάνθη Σπιτάδη.

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο επιφανής σκηνοθέτης Στήβεν Λάνγκριτζ, ο οποίος επιστρέφει στην ΕΛΣ μετά την επιτυχημένη σκηνοθεσία του στην Κάρμεν στο Ηρώδειο, για να δημιουργήσει μια εξωστρεφή, ευφρόσυνη και εξόχως ψυχαγωγική παράσταση. Ο Λάνγκριτζ, ο οποίος από το 2019 έχει αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του φημισμένου βρετανικού φεστιβάλ όπερας του Γκλάιντμπορν, μεταφέρει την ιστορία του Φάλσταφ στην Αγγλία της δεκαετίας του ’30, μια εποχή όπου κυριαρχούσε ο παραλογισμός της κοινωνικής ιεραρχίας, στα όρια της φεουδαρχίας. Ο σκηνοθέτης σημειώνει: «Ο Φάλσταφ είναι μια κωμωδία με τη βαθύτερη έννοια του όρου –συχνά με στοιχεία φαρσοκωμωδίας– που μας δίνει ωστόσο μια εικόνα από το τι συμβαίνει βαθιά στην καρδιά των χαρακτήρων. Στο κέντρο όλου του έργου βρίσκεται ο πιο αγαπητός διαβολάκος του Σαίξπηρ και του Βέρντι: ο ίδιος ο Φάλσταφ. Ψεύτης, απατεώνας, κατεργάρης, αισθησιακός, φιλόδοξος, παλιομοδίτης… Οφείλουμε να τον αποδοκιμάσουμε, ωστόσο τον λατρεύουμε με όλες τις αδυναμίες της ανθρώπινής του φύσης. Η παράστασή μας εκτυλίσσεται στην Αγγλία τη δεκαετία του 1930. Σε μια εποχή μεταξύ πολέμων (ο Φάλσταφ ήταν ένας παλιός στρατιώτης), μ’ έναν σκανδαλώδη Πρίγκιπα της Ουαλίας (όπως ο Χαλ στον Ερρίκο Δ΄), ο οποίος θα γίνει για λίγο ο Βασιλιάς Εδουάρδος Η΄, και μια εποχή κατά την οποία οι ιεραρχίες είναι αυστηρές και η κοινωνική τάξη σημαντικότερη από την οικονομική επιφάνεια. Ο Φάλσταφ είναι βασισμένος στη μοναδική καθαρά αγγλική κωμωδία του Σαίξπηρ, αλλά το τέλος του φέρει ξεκάθαρα τη σφραγίδα των Βέρντι και Μπόιτο. “Tutto nel mondo è burla” (Όλα σ’ αυτόν τον κόσμο είναι μια φάρσα) –αυτό είναι το συμπέρασμά τους– κι αν κοιτάξουμε τον σημερινό χαοτικό κόσμο που μας περιτριγυρίζει, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε, και τότε ίσως να βγούμε έξω για μια χλιαρή μπίρα και για να γελάσουμε παρέα με τον Σερ Τζων».

Ο διακεκριμένος Έλληνας σκηνογράφος και ενδυματολόγος Γιώργος Σουγλίδης υπογράφει μια εντυπωσιακή σκηνική και ενδυματολογική απόδοση της εποχής του 1930 στην Αγγλία, υπηρετώντας το όραμα του σκηνοθέτη. Την κινησιολογία υπογράφει ο Νταν Ο’Νηλ και τους φωτισμούς ο Πήτερ Μάμφορντ.

 

Διευθύνει ο διαπρεπής Ιταλός αρχιμουσικός Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι, ο οποίος έχει ιδιαίτερη γνώση του ιταλικού ρεπερτόριου και έχει εμφανιστεί στα σημαντικότερα λυρικά θέατρα παγκοσμίως, όπως μεταξύ άλλων: Λα Μονναί Βρυξελλών, Γερμανική Όπερα Βερολίνου, Μετροπόλιταν Όπερα Νέας Υόρκης, Κρατική Όπερα Βιέννης, Βασιλική Όπερα Λονδίνου, Αρένα Βερόνας, Όπερα Ζυρίχης, Ρώμη, Βασιλική Σουηδική Όπερα, Τόκυο, Όπερα Φρανκφούρτης, Γκαίτεμποργκ, Βασιλικό Θέατρο Πάρμας, Νάπολη, Παρίσι, Μαγιόρκα, Σύδνεϋ, Κοπεγχάγη, Όπερα Σηάτλ, Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ κ.α. Τη Χορωδία της ΕΛΣ διευθύνει ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος και την Παιδική Χορωδία της ΕΛΣ η Κωνσταντίνα Πιτσιάκου.

 

Το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2023 στις 17.00, στο VIP Lounge της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΝ (1ος όροφος φουαγέ ΕΛΣ), η συγγραφέας και associate editor του περιοδικού Opera Now Έλενα Ματθαιοπούλου θα πραγματοποιήσει ομιλία με τίτλο «Ο Σαίξπηρ του Βέρντι». Η είσοδος για την ομιλία είναι ελεύθερη. Απαιτείται προκράτηση στην ticketservices.gr (από τις 25/1).

Ελληνικά

Crèdits de representació (Repartiment i equipatge )

Repartiment

Tripulació

Conjunt