Organization

Conductor

Jerzy Wołosiuk

Stage director

Barbara Wiśniewska

Costume designer

Mateusz Stępniak

Set designer

Magdalena Musial

Lighting designer

Dramaturge

Marcin Cecko

Choreographer

Tomasz Jan Wygoda

Chorus master

Małgorzata Bornowska

Singer

Soprano

Joanna Tylkowska-Drożdż

Leonora

Victoria Vatutina

Mezzo-soprano

Ewa Zeuner

Azucena

Tenor

Irakli Murjikneli

Manrico

Baritone

Tomasz Łuczak

The Count of Luna

Bartłomiej Misiuda

Bass

Janusz Lewandowski

Ferrando

Sandra Klara Januszewska

Ines

Ewa Olszewska

Ruslan Bilchak

A messenger

Petr Zizyak

Marcin Scech

Ruiz

Paweł Wolski

Dawid Safin

An old Rom

Adam Szramski

Assistant Conductor

Ewelina Rożek-Janowska

Opera na Zamku

Orchestra

Orkiestra Opery na Zamku

Ballet

Balet Opery na Zamku

Others

Chór Akademicki im. prof. Jana Szyrockiego ZUT w Szczecinie – przygotowanie Szymon Wyrzykowski

Chór Opery na Zamku

Dominik Sutowicz

Il trovatore -  (The Troubadour)

Szczecin

Poland

Sala Główna

Private

Public

The Troubadour

Approved

Il trovatore Verdi

"Trubadur" Muzyka: Giuseppe VerdiOpera w czterech częściachLibretto: Salvatore Cammarano i Leone Emanuele BardarePrapremiera: 19 stycznia 1853 r., Teatro Apo...

Giuseppe Verdi's Troubadour interpreted by Barbara Wiśniewska is a story about how the decisions of previous generations define the lives of the present. We can talk here about the transmission of trauma, a disease that passes from the ancestors by words and deeds, undetectable and gluttonous. In the first scene, we get to know fragments of a story from the past, which motivates the main characters: the Count and the troubadour Manrico and his adoptive mother – Azucena. However, it is not the source of the trauma – the event shrouded in mystery that separated the two brothers, the Count and Manrico, that the composer focuses on, but the tragic consequences of fulfilling an imaginary order for revenge.

Can such a tragic story have any constructive meaning? Perhaps it's a story about how we should strive to stop the toxic cycle which was started by our ancestors? As a community, perhaps we should tell a cautionary the story like this.

English

Trubadur to potężne arcydzieło. Muzyczna dramaturgia oparta na ostrych kontrastach oraz błyskotliwość partii wokalnych fascynują publiczność, a to czyni tę operę jedną z najczęściej wystawianych. 

Trubadur Giuseppe Verdiego w interpretacji Barbary Wiśniewskiej to opowieść o tym, jak decyzje poprzednich pokoleń definiują życie współczesnych. Możemy tu mówić o transmisji traumy, chorobie która przechodzi z przodków za pomocą słów i czynów, niewykrywalna i żarłoczna. W pierwszej scenie poznajemy fragmenty opowieści z przeszłości, która motywuje główne postaci: Hrabiego oraz trubadura Manrico i jego przybraną matkę – Azucenę. To jednak nie na źródle traumy – wydarzeniu owianym aurą tajemnicy, które rozdzieliło dwóch braci, Hrabiego i Manrico skupia się kompozytor, ale na tym, do jak tragicznych skutków prowadzi wypełnianie urojonego nakazu zemsty.
Czy tak tragiczna historia może mieć jakąkolwiek konstruktywną wymowę? Być może to opowieść o tym, że powinniśmy dążyć do zatrzymania toksycznego koła uruchomionego przez przodków? Jako społeczność być może taką opowieść powinniśmy snuć ku przestrodze.

polski

Performance credits (Cast & Crew )

Cast

Crew

Ensemble