Organization

Admin

Artur Malawski Podkarpacka Philharmonic in Rzeszów

Conductor

Jiří Petrdlík

Orchestra

Subcarpatia Philharmonic Symphony Orchestra

Koncert Symfoniczny

Rzeszów

Poland

Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego

Concert Hall

Koncert Symfoniczny: An Alpine Symphony, Op. 64 TrV 233 Strauss

Public

An Alpine Symphony, op. 64

Rahul Karaguppi

Approved

Niemiecki kompozytor – Richard Strausss (1864 – 1949) w pełni zasłużył na miano „króla późnoromantycznej orkiestry symfonicznej”. W zakresie instrumentacji wzniósł się na nieosiągalne dla wielu kompozytorów wyżyny mistrzostwa. Jego utwory magnetyzują wielką siłę wyrazu, dzięki orkiestrze, która w rękach Straussa staje się narzędziem do budowania wielkich obrazów symfonicznych programowo – ilustracyjnych. Alpensinfonie op. 64 (1915), to właściwie epicki, pełen dramaturgii poemat symfoniczny, napisany na orkiestrę o potężnej obsadzie, która wprost oszałamia mnóstwem niezwykłych kolorystycznych efektów. Aby zilustrować samotną wyprawę wędrowca na alpejski szczyt zastosował kompozytor Windmaschine i Donnermaschine – naśladujące odgłosy deszczu i burzy. Symfonia rozpoczyna się akordami w ciemnych barwach, z których wyłania się motyw gór. To początek wyprawy w mrokach przed świtem. Aura jaśnieje – przy wschodzie słońca. Muzyka prowadzi słuchacza dalej alpejskim szlakiem poprzez łąki, strumienie, lasy i wodospady przepiękne naśladowane dźwiękami skrzypiec, harf i czelesty. W końcu wędrowiec dociera do lodowca – migotanie lodu oddają dźwięki trąbek w najwyższych rejestrach. Szczyt zostaje zdobyty. Wzruszenie wędrowca, podziwiającego zapierający dech w piersiach widok ze szczytu, obrazuje solo oboju. Emocjonalna kulminacja Symfonii alpejskiej jest peanem na cześć piękna natury. Droga powrotna przywołuje grozę burzy i szalejący wiatr, odmalowuje również zachód słońca. Dzieło kończy się cichym epilogiem, jakby „spowitym w mrokach nocy”.

polski

The German composer - Richard Strauss (1864 - 1949) fully deserved the title "king of the late romantic symphony orchestra". In terms of instrumentation, he reached heights of mastery unattainable for many composers. His works magnetize great power of expression, thanks to the orchestra, which in Strauss's hands becomes a tool for building great symphonic programmatic and illustrative images. Alpensinfonie op. 64 (1915), is actually an epic, dramatic symphonic poem, written for an orchestra with a powerful ensemble that simply dazzles with its multitude of unusual color effects. To illustrate the hiker's lonely expedition to an Alpine peak, the composer used Windmaschine and Donnermaschine - imitating the sounds of rain and storm. The symphony begins with chords in dark colors, from which a mountain motif emerges. This is the beginning of a journey in the pre-dawn darkness. The aura brightens - at sunrise. The music takes the listener further along the Alpine trail through meadows, streams, forests and beautiful waterfalls imitated by the sounds of violins, harps and celestas. Finally, the hiker reaches the glacier - the shimmering ice is echoed by the sounds of trumpets in the highest registers. The peak is conquered. The emotion of a hiker admiring the breathtaking view from the peak is illustrated by the oboe solo. The emotional climax of the Alpine Symphony is a paean to the beauty of nature. The return journey evokes the terror of the storm and the raging wind, and also depicts the sunset. The work ends with a quiet epilogue, as if "shrouded in the darkness of night."

English

Výkonnostní kredity (Obsazení a tým )

Soubor