Organization

Stage director

Michael Gieleta

Conductor

Bassem Akiki

Set designer

Gary McCann

Costume designer

Lighting designer

Ewa Garniec

Directors Assistant

Hanna Marasz

Singer

Soprano

Ewa Vesin

Floria Tosca

Ewa Płonka

Tenor

Rafał Bartmiński

Mario Cavaradossi

Giorgi Sturua

Baritone

Mikołaj Zalasiński

Baron Scarpia

Krzysztof Szumanski

Bass

Jakub Michalski

Cesare Angelotti

Tomasz Rudnicki

Jacek Jaskuła

The sacristan

Aleksander Zuchowicz

Spoletta

Piotr Bunzler

Andrzej Zborowski

Sciarrone

Jerzy Szlachcic

A jailer

Marek Klimczak

Opera Wrocławska

Others

Choir of the Wroclaw Opera

Orchestra

Orkiestra Opery Wrocławskiej

italština

Tosca

Wrocław

Poland

Tosca Puccini

Public

polština

Approved

Giacomo Puccini, by opening Toska's twentieth century, made opera closer to people with his then unusual, unique musical language and a thoroughly veristic message. Although it was closer to her some fifty years earlier, for example thanks to Giuseppe Verdi's La Traviata, but there this closeness was mainly based on the libretto. There is something more here, in addition to the libretto, we have an emotional score that paints in our heads a picture of the Roman church of Sant'Andrea della Valle with a picture of the Marquise of Attavanti, the Scarpia palace or the courtyard of the Castel Sant'Angelo.

The work, which premiered 121 years ago (January 14, 1900), is in fact extremely realistic. The emotions and feelings that are present in the part of Floria Toska and the painter Mario Cavaradossi are shared by the audience. Extremely tight action (musically and theatrically) takes us to Rome in 1800. It is there - in the courtyard of the Castel Sant'Angelo - we witness an intrigue that turns out of love into a tragedy.

English

Giacomo Puccini, otwierając Toską wiek dwudziesty, swoim ówcześnie niespotykanym, wyjątkowym językiem muzycznym i na wskroś werystycznym przekazem, uczynił operę bliższą ludzi. Chociaż bliższa to ona już była jakieś pięćdziesiąt lat wcześniej, choćby za sprawą Traviaty Giuseppe Verdiego, lecz tam owa bliższość opierała się głównie na libretcie. Tutaj jest coś więcej, oprócz libretta mamy emocjonalną partyturę, która maluje nam w głowie obraz rzymskiego kościóła Sant'Andrea della Valle z obrazem markizy Attavanti, pałac Scarpii czy dziedziniec Zamku Świętego Anioła.

Dzieło, którego premiera odbyła się 121 lat temu (14.01.1900 r.), jest w swej istocie niezwykle realistyczne. Emocje i czucia, które są obecne w partii Florii Toski oraz malarza Mario Cavaradossiego, udzielają się publiczności. Niezwykle zwarta akcja (muzycznie i teatralnie) przenosi nas do Rzymu 1800 roku. To właśnie tam - na dziedzińcu Zamku Świętego Anioła - jesteśmy świadkami intrygi, która z miłości przeradza się w tragedię.

polski

Výkonnostní kredity (Obsazení a tým )

Obsazení

Osádka

Soubor