Name: Victor Julien-Laferrière & Belgian National Orchestra, dir. Hartmut Haenchen
Start: 2024-01-21T00:00:00.000Z
End: 2024-01-21T00:00:00.000Z
Location: Bozar

Admin

Belgian National Orchestra

Concours Reine Elisabeth - Bruxelles

Orchestra

Bozar

Director(a) orquestal

Hartmut Haenchen

Instrumentista

Cellist

Victor Julien-Laferrière

Cello

Victor Julien-Laferrière & Belgian National Orchestra, dir. Hartmut Haenchen

Bruselas

Bélgica

Salle Henry Le Boeuf

Victor Julien-Laferrière & Belgian National Orchestra, dir. Hartmut Haenchen: Symphony No. 8 in C minor, WAB 108 (1890 version) Bruckner (+1 More)

Public

Symphony No. 8 in C minor, WAB 108 (1890 version)

Concierto para violonchelo n.º 2 en re mayor, Hob. VIIb/2, Op. 101

Joshua Dos

Válido

Een van de parels van het vroege cellorepertoire, is Joseph Haydns Tweede celloconcerto. Recent onderzoek wees uit dat Haydn deze hoogklassieke compositie in 1783 schreef voor James Cervetto, de eerste cellist van de Italiaanse opera in Londen. Zijn briljante virtuositeit en expressieve lyriek “wedijverend met de beste tenoren van zijn tijd” inspireerden Haydn tot enerzijds een erg melodieus, aria-achtig middendeel en anderzijds sprankelend passagewerk in beide hoekdelen. Winnaar van de allereerste Koningin Elisabethwedstrijd voor cello Victor Julien-Laferrière wist met Haydns Tweede celloconcerto reeds te scoren in zijn halve finale in 2017 en keert nu terug naar Brussel voor een nieuwe uitvoering van dit werk met de muzikanten van het Belgian National Orchestra.

De Duits-Nederlandse dirigent Hartmut Haenchen, intussen 80 jaar geworden, zet zijn Brucknercyclus verder met diens laatste volledige symfonie: de monumentale, allesomvattende Achtste. De diepreligieuze, steeds aan zichzelf twijfelende componist Anton Bruckner leverde met deze bijna anderhalf uur durende compositie zijn meesterwerk af: een machtige kathedraal uit klanken, waarvan het eerste deel niet triomfantelijk eindigt maar atypisch verstomt “alsof iemands leven afloopt terwijl de klok die in zijn kamer hangt zwartgallig blijft voort tikken.” Alle registers komen aan bod: de tweede beweging volgt de dromen van een goedmoedig burgermannetje dat eenvoudig van geest is, terwijl aan het begin van de vierde en laatste beweging Bruckner verklankt hoe de keizer van de dubbelmonarchie Frans Jozef I de Russische tsaar ontmoet. Met daarna nog een dodenmars en een transfiguratie bekroont Bruckner in zijn Achtste symfonie de muziek van de 19de eeuw op ronduit magistrale wijze.

Nederlands

Créditos de presentación (Elenco & Equipo )

Coproductor